Κλίτσινγκ, Κλάους φον-

(Klaus von Klitzing, Σρόντα 1943 –). Ολλανδόςφυσικός. Έλαβε πτυχίο φυσικού από το πολυτεχνείο του Μπράουνσβαϊγκ το 1969 και διδακτορικό τίτλο από το πανεπιστήμιο του Βίρτσμπουργκ το 1972, με τη διατριβή του για τις γαλβανομαγνητικές ιδιότητες του τελλούριου σε ισχυρά μαγνητικά πεδία. Από το 1980 έως το 1984 διετέλεσε καθηγητής στο πολυτεχνείο του Μονάχου και το 1985 ανέλαβε διευθυντής του Κέντρου Ερευνών στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ, ενώ παράλληλα ανακηρύχθηκε επίτιμος καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης. Το ερευνητικό έργο του προσανατολίστηκε στους τομείς της πειραματικής φυσικής ημιαγωγών, της νανοηλεκτρονικής, των μοριακών κβαντικών δομών και των συστημάτων ηλεκτρονίων χαμηλών διαστάσεων (συστημάτων οριζόμενων με λιγότερες από τρεις διαστάσεις). Το 1985 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ φυσικής για την ανακάλυψη του κβαντικού φαινομένου Χολ, προσδιορίζοντας πειραματικά τη συμβατική τιμή της θεμελιώδους σταθεράς h/e², η οποία ονομάστηκε σταθερά φον ΚλίτσινγκRk-90. Ο Κ. απέδειξε ότι η ηλεκτρική αντίσταση ενός αγωγού μεταβάλλεται κβαντικά, δηλαδή κατά διακριτές στάθμες και όχι συνεχόμενα, με τη χρήση του φαινoμένου Χολ. Το φαινόμενο Χολ συνίσταται στην εμφάνιση εγκάρσιας διαφοράς δυναμικού ανάμεσα στα άκρα ενός λεπτού μεταλλικού αγωγού, τοποθετημένου κάθετα στις δυναμικές γραμμές ενός ισχυρού μαγνητικού πεδίου.